Ο Ρένος Αποστολίδης για το ποίημα "Όσο μπορείς"

Θα συνιστούσα αυτό το ποίημα να το μάθουν απόξω, όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι, και να το ξαναδιαβάζουν, να το ξαναλένε στον εαυτό τους.Όπως, να πούμε, είναι κάτι τέτοια ποιήματα - ξέρω γω - σαν το "Αν" του Κίπλινγκ, έτσι, αυτό να το μάθουν απόξω και να το λένε.

Λέγεται "Όσο μπορείς" :

"Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον 

όσο μπορείς : μην την εξευτελίζεις 

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, 

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την, 

γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την 

στων σχέσεων και των συναναστροφών 

την καθημερινή ανοησία,

ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική."

Ρένος : Προσέχετε τι λέει; Και σκεφτείτε τη ζωή μας, τη δικιά μας, τη ζωή των κοινωνιών των συγχρόνων, τη ζωή των εκδηλώσεων...

Όλοι πολλοί μαζί στέκουν όρθιοι, λένε λόγια... τούτο... κείνο... τάχα αγαπιούνται... φιλιούνται -- φιλάν τον αέρα, δεξιά κι αριστερά απ' τα μάγουλα ο καθένας, κανένας δε φιλάει πράγματι τα μάγουλα, κανένας δε φιλάει πράγματι το στόμα, κανένας δεν επιθυμεί πράγματι όσο λέει πως επιθυμεί τον άλλο, "Α!...τι ωραία που σε είδα!..."

Αυτή είναι η πολλή συνάφεια του κόσμου, οι πολλές κινήσεις κι ομιλίες, κι όλη αυτή η ψευτιά, το θέατρο - η οποία, λέει, εξευτελίζει τη ζωή, την εκθέτει στην καθημερινήν ανοησία των σχέσεων και των συναναστροφών.Εδώ δείχνεται ο πράγματι - θα έλεγα - επαναστατικός Καβάφης, προσωπικά επαναστατικός, - γιατί δεν ξέρω αν επανάσταση είναι η φωνή..., η επίθεση..., η μάχη... και μήπως είναι πιο φοβερή επανάσταση η απόφαση ότι δεν έχω καμμιά σχέση με το κακό και τη φλυαρία αυτού του κόσμου!

Τον είπανε ποιητή της παρακμής, αυτά είναι γελοιότητες. Ας στο ξαναλέει ο καθένας, ας το μάθει απόξω αυτό το ποίημα - θα του κάνει καλό - Αν γλιτώσει και μία μονάχα απ αυτές τις εκδηλώσεις κι απ αυτές τες συνάφειες και τες πολλές κινήσεις κι ομιλίες, - θα είναι μεγάλο κέρδος.

Πηγή: stavrochoros.pblogs.gr